Στην εκπομπή της ΕΡΑ Σπορ, «Υγεία και Σπορ» με τη Βίκυ Σπύρου ήταν καλεσμένη η τεχνική Σύμβουλος μπάσκετ της ΕΟΑΚ και πρώην προπονήτρια της ομάδας των Γυναικών, Αθηνά Ζέρβα ανήμερα της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου.

Η Αθηνά Ζέρβα αναφέρθηκε στα πρώτα της αθλητικά βήματα. Από τις ομάδες που πέρασε ως παίκτρια, αλλά και ως προπονήτρια. Ιδιαίτερο όμως ήταν το κεφάλαιο (2011-2022) στην Εθνική ομάδα μπάσκετ κωφών γυναικών, που όντας στον πάγκο της, την έφθασε σε τρία διαδοχικά χρυσά μετάλλια (2016 Ευρωπαϊκό Θεσσαλονίκης, 2017 Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών Σαμψούντα, 2019 Παγκόσμιο Πολωνίας).

Η Αθηνά Ζέρβα αναφορικά με την Εθνική ομάδα μπάσκετ κωφών γυναικών, που ήταν και το μεγαλύτερο κεφάλαιο στην προπονητική της καριέρα τόνισε: «Στην ομάδα με έφερε ο καλός συνάδελφος που ήταν τότε στην ομάδα των ανδρών ο Διονύσης Γαζής, μου πρότεινε ότι θα τους ενδιέφερε να αναλάβω την ομάδα των κωφών γυναικών, με καθοδήγησε πάρα πολύ τον πρώτο καιρό, γιατί χρειαζόταν μια προετοιμασία πως θα μπούμε σε αυτή την κατάσταση. Με πολύ κόπο, με πολλή προσπάθεια, με πολλή προσήλωση, με πολύ ενδιαφέρον. Με πολλή υπομονή έφθασα πλέον και εγώ να μην ασχολούμαστε με τα προπονητικά, με τα επικοινωνιακά θέματα. Ένας άλλος κόσμος, η νοηματική, ο αθλητισμός των κωφών».

 Η εκμάθηση της νοηματικής

Στην  εκπομπή αναφέρθηκαν και οι σπουδές της 4 ετών, για την εκμάθηση της νοηματικής: «Ήταν απαραίτητο για να γίνει πιο εύκολα η δουλειά. Νομίζω ότι ήταν κάτι που το ήθελαν και τα παιδιά, αν και αρκετά παιδιά έχουν και λόγο, γιατί λόγω βαρηκοΐας μιλούσαν, αλλά νομίζω ότι όλο αυτό το περιβάλλον, γιατί βρισκόμουν σε ένα περιβάλλον και με τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας και με τους ξένους που επικοινωνούσαμε στις διεθνείς διοργανώσεις νομίζω ότι ήταν κάτι που βοήθησε πάρα πολύ, για να έρθεις λίγο πιο κοντά και να μη μιλάς μέσω διερμηνέα. Αυτή η άμεση επαφή και βέβαια όπως μου είχε πει και μια αθλήτριά μου παλαιότερα, «εγώ κόουτς, μπορώ να μιλάω και κάτω από το νερό». Οπότε είναι και πολύ χρήσιμο γιατί οι αποστάσεις μειώνονται ή σβήνονται τελείως».

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ κωφών γυναικών

Σε ερώτηση για το αν η ομάδα αυτή ήταν πρόκληση τόνισε: «Ήταν μεγάλη ευθύνη στην αρχή. Δεν μπορώ να πω ότι φοβάμαι, γενικώς φοβάμαι πολύ δύσκολα, δεν έχω φόβο όταν ξεκινάω να κάτι, αλλά υπολογίζω τον κίνδυνο. Άρα λοιπόν έπρεπε να πάρω μια εθνική ομάδα, η οποία θα φορούσε το εθνόσημο και να είναι αξιοπρεπής, να μπορούμε να δουλεύουμε σωστά να βάλουμε τους κανόνες. Δεν έκανα εκπτώσεις δεν έκανα πράγματα τα οποία οφείλονταν στο ότι δεν ακούμε καλά, αλλά είχαμε ποδαράκια, είχαμε χεράκια έπρεπε να τρέχουμε το γήπεδο και βέβαια όλο αυτό το αθλητικό κίνημα των Κωφών, θα πρέπει να το πούμε να το ακούσει και ο κόσμος, αφορά μια Ομοσπονδία της Ελληνική Ομοσπονδία Αθλητισμού Κωφών, η οποία ανήκει στις Ομοσπονδίες της ΓΓΑ των ΑμεΑ, ανάμεσα σε άλλες τέσσερεις, με ένα πολύ παλιό αθλητικό κίνημα, που ξεκινάει από το 1924 και τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών, στο Παρίσι και που «καλλιεργεί» και 18 αθλήματα. Με κωφούς και βαρήκοους αθλητές, μια πολύ δύσκολη εξίσωση, την οποία προσπαθήσαμε να λύσουμε».

 Οι επιτυχίες και τα μετάλλια

Στην αναφορά της δημοσιογράφου ότι λύθηκε με την κατάκτηση τριών χρυσών μεταλλίων, η Αθηνά Ζέρβα επισήμανε: «Όταν η ομάδα σταμάτησε να έχει άγχος για το τι θα συμβεί, γιατί αν δεν δοκιμάσεις κάτι δεν θα μάθεις ποτέ τι θα συμβεί και αφήσαμε στην άκρη τις αγωνίες, του τι θα γίνει, το αν θα πάμε, πού θα πάμε, νομίζω ότι πλέον απελευθερωθήκαμε όλοι μας, βάζω και τον εαυτό μου μέσα και πήγε πλέον σε ένα άλλο επίπεδο και τολμώ να πω ότι παύεις να υπάρχεις ως προπονητής, όταν η ομάδα μπορεί να «αυτοδιαχειρίζεται» τον εαυτό της και να γίνει ένας μικρός αθλητικός στρατός. Είχαμε φθάσει στο σημείο να μην χρειάζεται να επέμβω κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού αν κάτι πήγε λάθος. ‘Η  πλέον όταν ο αθλητής καταλάβει τη στιγμή του λάθους, τι έγινε λάθος και μπορεί να το διορθώσει μόνος του νομίζω ότι υπάρχει μια αυτογνωσία αθλητική».

Όσο για το αν αυτό είναι προϊόν δουλειάς και όχι τυχαίο, υπογράμμισε: «Η μπάλα είναι στρογγυλή και η τύχη χρειάζεται σε όλους. Σε όλα τα αθλήματα και στους αθλητές των ατομικών αθλημάτων. Υπάρχουν τραυματισμοί, υπάρχουν διαιτητές, υπάρχουν προβλήματα, αλλά τυχαίο δεν μπορεί να είναι τίποτα.  Χωρίς τη σκληρή δουλειά, την αφοσίωση , χωρίς την αληθινή προσπάθεια, τις αληθινές σχέσεις, την αληθινή αφοσίωση δεν περπατούν οι ομάδες. Αυτό που καταφέραμε θεωρώ ήταν όλα αυτά μαζί με πάρα πολύ δουλειά, με πάρα πολύ αφοσίωση και βέβαια θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μέρος πρέπει πάντα να το έχουν οι αθλητές, της δόξας και της δουλειάς, γιατί αυτοί ιδρώνουν, αυτοί κουράζονται, αυτοί προσπαθούν και από εκεί και πέρα πρέπει όλοι εμείς να μπορούμε να μοιράζουμε στον κόσμο αυτή την εθνική υπερηφάνεια την οποία πάρα πολύς κόσμος έζησε. Στους ανθρώπους που μας στήριξαν, στην Ομοσπονδία, στο Διοικητικό Συμβούλιο και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό και πρέπει να το κάνουμε και πως πρέπει να δοθεί το μερίδιο στον καθένα».

Το καλοκαίρι το Παγκόσμιο στην Κρήτη

Στην ομάδα των γυναικών οι παίκτριες εκτός από τον πρωταθλητισμό είχαν και τις ζωές τους: « Εννοείται, πλήρως κοινωνικοποιημένες, πλήρως ενταγμένες στο κοινωνικό σύνολο, στα εργασιακά τους, στις οικογένειές τους. Να το πούμε και αυτό η Ομοσπονδία διοργανώνει το καλοκαίρι, μια μεγάλη διοργάνωση, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μπάσκετ Κωφών, στην Κρήτη. Με πάρα πολλές ομάδες, από πολλές χώρες και ευχόμαστε και στους άνδρες και στις γυναίκες, με τους νέους προπονητές στον πάγκο να καταφέρουν πράγματα και να φθάσουν ψηλά τα ελληνικά χρώματα και να φέρουν επιτυχίες για άλλη μια φορά».

 Ο νέος ρόλος στην ΕΟΑΚ ως τεχνική σύμβουλος

Αναφορά έγινε και στο νέο ρόλο της ως τεχνική σύμβουλος και όχι προπονήτρια, πως θα της φανεί: «Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να το δω μετά από τόσα χρόνια από πίσω από τον πάγκο. Για μένα δεν υπάρχουν κεφάλαια ούτε στην Εθνική ομάδα ούτε στις άλλες ομάδες που πήγα. Όλα αυτά για μένα είναι ταξίδια. Και τα ταξίδια έχουν προορισμό το ίδιο το ταξίδι και δεν μπορώ να υποβαθμίσω κανένα ταξίδι επειδή δεν έφθασε και δεν άγγιξε την επιτυχία. Ο ιδρώτας των παιδιών, η προσπάθεια αυτή η ατμόσφαιρα που δημιουργείται στις ομάδες, που δόξα το Θεό ήμουν τυχερή, να έχω σπουδαία παιδιά, σπουδαίες ομάδες, σπουδαίες πορείες ανεξάρτητα αν φθάσαμε στην κορυφή είναι αυτά που κρατάω. Και αυτά είναι τα πιο σημαντικά απ’ όλα. Παραμένω στην ΕΟΑΚ ως τεχνική σύμβουλος. Θεωρώ με την εμπειρία που έχω και όπου χρειάζεται μπορώ να δώσω συμβουλή, βοήθεια, υποστήριξη. Παράλληλα με αυτό ένα μεγάλο κομμάτι που αφορά, όλες τις Ομοσπονδίες, αλλά περισσότερο τη δική μας στην ανεύρεση νέων παιδιών, στην ενίσχυση με νέους κωφούς αθλητές ώστε να υπάρχει συνέχεια στα πράγματα και μέσα από πολλές και διαφορετικές δράσεις, που έχουν πραγματικά ενδιαφέρον είναι προσανατολισμένη και η Ομοσπονδία ως προς αυτό και όλοι οι συνάδελφοι μαζί, σαν μια ομάδα προσπαθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση και θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι. Αυτό είναι και το σημαντικό να είσαι χρήσιμος και να αφήνεις πίσω σου μια δουλειά».

 

Η κεντρική φωτογραφία είναι από την προσωπική σελίδα στα social media της κ. Βίκυς Σπύρου

 

Από το Γραφείο Τύπου της ΕΟΑΚ