Ο χρυσός ολυμπιονίκης του τάεκβοντο Παύλος Λιότσος φιλοξενήθηκε στην εκπομπή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας «Αθλητική Φωνή», με παρουσιαστή τον Γρηγόρη Νάνη, που απευθύνεται στην ομογένεια και μίλησε για τους Κωφούς αθλητές, πως έφθασε στο χρυσό μετάλλιο, στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Κωφών, της Βραζιλίας και γενικά την πορεία του στον αθλητισμό.
Ο Παύλος Λιότσος μίλησε για τους βαρήκοους αθλητές και έλυσε κάθεαπορία για τη συμμετοχή τους στους αγώνες: «Φοράμε ακουστικά και έτσι επικοινωνούμε καλύτερα. Υπάρχει ποσοστό κώφωσης, που σου επιτρέπει να συμμετέχεις στους αγώνες, το οποίο είναι από 55% και πάνω. Από τη στιγμή που έχεις βαρηκοΐα, πάνω από το ποσοστό αυτό
μπορείς να πάρεις μέρος στους αγώνες κανονικά. Όσον αφορά τώρα στους αγώνες, οι αθλητές που φοράμε ακουστικά τα βγάζουμε στη διάρκεια του αγώνα, ώστε να είμαστε όλοι ίσοι μέσα στον αγωνιστικό χώρο».
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στη νοηματική, αλλά και την ικανότητα του να διαβάζει τα χείλη: «Υπάρχουν διάφορα κέντρα στη Βόρειο και στη Νότιο Ελλάδα, στα οποία μπορεί όποιος θέλει να πάει και να μάθει νοηματική. Την ελληνική και τη διεθνή ώστε να μπορεί να επικοινωνεί και με Κωφούς του εξωτερικού. Όσο για τους Κωφούς που μπορούν να διαβάζουν τα χείλη, εμένα προσωπικά με βοηθάει πολύ, όταν δεν φοράω τα ακουστικά μου και είναι κάτι που
έμαθα μόνος μου από μικρός, να διαβάζω τα χείλη».
Στη συνέχεια ο Παύλος Λιότσος αναφέρθηκε στην προσωπική του ιστορία: «Εγώ το έμαθα στην πορεία δεν το κατάλαβα από την αρχή, το ανακάλυψα όταν ήμουν στην 5 η δημοτικού. Μικρός δεν άκουγα, αλλά δεν καταλάβαινα ότι δεν άκουγα και έτσι έμαθα να διαβάζω τα χείλη. Το ανακάλυψα στο μάθημα των αγγλικών, όταν η καθηγήτρια μου, μου ζητούσε να γράψω κάποιες λέξεις και δεν καταλάβαινα, γιατί είχε το τετράδιο, μπροστά στο στόμα της και δεν μπορούσα να δω τα χείλη της. Δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε και από αυτό φάνηκε, ότι κάτι δεν πάει καλά».
Ο Παύλος Λιότσος προέτρεψε τους γονείς να μην κρύβουν τα παιδιά τους και να μην ντρέπονται, αντίθετα μόνο όφελος θα έχουν αν τα στρέψουν στον αθλητισμό: «Υπάρχει κατηγορία ανθρώπων, που για προσωπικούς λόγους δεν δηλώνουν το πρόβλημα ακοής και αυτό το θεωρώ λάθος. Δεν είναι κάτι κακό να δηλώσεις ότι έχεις πρόβλημα ακοής. Υπάρχουν πολλά βοηθήματα και κακώς που το κρύβουν. Δεν ξέρω αν το κάνουν επειδή ντρέπονται ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, αλλά θεωρώ ότι είναι λάθος».
Όσον αφορά στην πρόσφατη επιτυχία του, στους Ολυμπιακούς Κωφών της Βραζιλίας και την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, θυμήθηκε όλη την πορεία στο ταπί της Βραζιλίας, τους αντιπάλους του, τη στήριξη που είχε από όλη την ελληνική αποστολή και την ώρα που ακούστηκε ο εθνικός ύμνος: «Αρχικά δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι είχα καταφέρει μέσα στο χώρο. Ήμουν πρώτος και με μεγάλη διαφορά. Στη συνέχεια ένιωσα πολύ περήφανος γι’ αυτό που κατάφερα. Πήρα αγκαλιά την προπονήτρια μου, την Άννα Παπαϊωάννου γιατί μαζί μπορέσαμε και φθάσαμε σε αυτή τη διάκριση. Μετά αγκάλιασα όλους τους συναθλητές μου και τα παιδιά από τα άλλα αθλήματα της ελληνικής αποστολής, που ήρθαν να με στηρίξουν και να με βοηθήσουν. Δεν ξέρω αν μπορείτε να καταλάβετε το συναίσθημα, που ένιωσα όταν ανέβηκα στο βάθρο και ακούστηκε ο εθνικός ύμνος.
Ένιωσα και νιώθω πάρα πολύ περήφανος, που είμαι Έλληνας φοράω στο στήθος μου το εθνόσημο και μπορώ και αγωνίζομαι, γι’ αυτή τη χώρα. Ήταν τεράστια η περηφάνια, που μπόρεσε και ακούστηκε ο εθνικός ύμνος σε μια μακρινή χώρα, ώστε να μας ακούσει όλος ο κόσμος, να μπορέσει να ακούσει ότι αυτή η χώρα αγωνίζεται και είναι πολύ δυνατή χώρα. Παρόλο που είμαστε μια μικρή κουκίδα, είμαστε μια πολύ δυνατή χώρα και πρέπει να μας φοβούνται όλοι»
Αν και όπως ομολόγησε ο ίδιος άρχισε με ποδόσφαιρο τον αθλητισμό, τελικά η πειθαρχία του ταεκβοντό τον κέρδισε και φάνηκε ότι δεν επέλεξε λάθος. Εξομολογήθηκε επίσης ότι σκάφθηκε κάποια στιγμή να τα παρατήσει, αλλά οι γονείς «χορηγοί» του, ήταν αυτοί που τον κράτησαν.
Γυμναστής ο ίδιος εργάζεται με παιδιά ΑμεΑ και θεωρεί ότι είναι ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση, για αυτά τα παιδιά: «Είτε είναι Κωφά, είτε είναι βαρήκοα, όπως είμαι και εγώ, θα ήθελα να μην το βλέπουν ως μειονέκτημα. Είμαστε όπως και οι άλλοι αθλητές και μπορούμε να ασχοληθούμε με όλα τα αθλήματα».
Όσο για τους επόμενους στόχους του είναι: «Επόμενος στόχος μου είναι του χρόνου, το Παγκόσμιο και στη συνέχεια βλέπουμε. Έχουμε ένα ευρωπαϊκό, που προσπαθούμε να γίνει στη Θεσσαλονίκη, το 2024 και στη συνέχεια το 2025 οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αυτά τα τρία έχω θέσει ως στόχο να πάω όσο πιο καλά γίνεται».
Από το Γραφείο Τύπου της ΕΟΑΚ